niedziela, 2 marca 2014

22. センチメンタル症候群

Chcę się z kimś podzielić sobą. Wszystkim. Jestem gotowa, jak jeszcze nigdy w życiu. Każdy dzień jest szczęściem, gdyby się nim podzielić, to się przecież pomnoży. Takie to głupie, naiwne... ale brzmi sensownie. 
Każdy dzień jest przygodą. Liczy się wszystko, spotkania i samotności, śmiechy i cisze. 
Byle tylko się nie zmienić, nie za bardzo. Przecież nie muszę, nie umrę, wręcz przeciwnie. Tak bardzo tego nie wiedziałam, chodzące niezrozumienie. Ale dziś wygląda to wszystko nieco lepiej. 

追いつかない意識遠くなる

A nie chcę tego, tak bardzo nie chcę. Nie odchodź, wróć, ideo. I nie opuszczaj mnie, już nigdy. Będę się starać. 


A syndrom sentymentalny niech pozostanie we mnie już na zawsze. Jak i Piotruś Pan. 





変わってしまった自分

埋まらない欲望
無くしてしまった情熱
止まらない日常





Brak komentarzy:

Prześlij komentarz