Melon i mate na złamane serce nie działają. Nic nie działa.
Jestem zła, tak bardzo zła na siebie. Na Ciebie też. Ale chyba jednak mniej. Moja wina, moja wina, moja bardzo wielka wina.
Bo gdzie mój sarkazm? Gdzie mój uśmiech Hana Solo? Gdzie moje racjonalne podejście? Zawsze przecież za dużo myślę, a tu... a tu poddałam się emocjom, w najgorszym momencie.
I jeszcze jak patrzę na nasze zdjęcie... i znów czuję się źle. I nie mogę nie płakać. A przecież już było dobrze. Pogodziłam się z ciszą. Nikt nigdy nie dzwonił. Jedna, jedyna szczoteczka do zębów. A Twojej nie umiem jakoś wyrzucić, jeszcze nie.
A miało być tak pięknie.
And now it's coming clear
That I don't need you here
And in this world around me
I'm glad you disappeared
Okłamuję się, tak, wiem. Ale przecież kiedyś mi przejdzie.
Coraz więcej ran. Jedna na drugiej. Normalne, że nie mogą się zabliźnić.
Kiedyś się pewnie wykrwawię... ale na pewno nie dziś.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz